Μπεναρδίνος

Μπεναρδίνος, ὁ (Μ)

Ρωμαιοκαθολικός μοναχός τού θρησκευτικού τάγματος το οποίο ίδρυσε ο άγιος Βενέδικτος και αναμόρφωσε ο άγιος Βερνάρδος. [ΕΤΥΜΟΛ. < γαλλ. Bernardin].